175. Άγγελος Σικελιανός: Κεραμεικός

Κεραμεικός
(απόσπασμα)

Ιερέ, Ιερέ Κεραμεικέ'
βαθιά σου βογκεί μια πηγή,
στο γαληνό σου σήκωμα
με αφρούς βαθιά διαβαίνει,
πλένει τ' αντρίκεια κόκαλα
του καβαλάρη του αττικού,
και στων ηρώων τα σκέλεθρα
χώμα ποτέ δε μένει.

Ιερέ, ιερέ Κεραμεικέ'
στης Ηγησώς ακούμπησα
τα γόνατα το μέτωπο,
και φάνη μου που ανάλαφρα
και τρίσβαθα ανασαίνει,
ωσάν τη μυστική ομορφιά
που χύνουνε, ανασαίνοντας
μες στης χλωμάδας τους το φως,
σαν άστρο, οι πεθαμένοι.

Έδειχνε κρύα και διάφανη
πως θα χωρίσει η μέρα
που έσκυψα εγώ και σήκωσα,
πεσμένο στη γαλήνη σου,
τον αττικόν αέρα.
... ... ...
(Αλαφροΐσκιωτος, ΙΙΙ)

από το βιβλίο Άγγελου Σικελιανού: Λυρικός Βίος - Tόμος Α
Εκδόσεις: Ίκαρος, 1975
*
Φωτ: flickr.com, από poly_mnia