166. Νάνος Βαλαωρίτης: Πάφος

Πάφος

Μακρυνά - μακρυνά τα μοναστήρια της Πάφου
κι' αδύνατη η μυρουδιά του βασιλικού στο παραθύρι
Μικρή - μικρή η φωνή που βγαίνει απ' το λαρύγγι
και μακρυνά - μακρυνά τα μοναστήρια της Πάφου

Μικρό - μικρό το δάκρυ στην άκρη του ματιού
Μικρό - μικρό το δέντρο στην άκρη του γιαλού
κι' αδύνατη η μυρουδιά του θυμαριού
και μακρυνά - μακρυνά τα μοναστήρια της Πάφου

Ήσυχο το δάσος την αυγή κι' η θάλασσα το μεσημέρι
Ήσυχα τα βουνά στις όχτες του Κορινθιακού
Σταμάτησε η καρδιά σαν χαλασμένη καμπάνα
και μακρυνά - μακρυνά τα μοναστήρια της Πάφου

Μακρυνά - μακρυνά τα μοναστήρια της Πάφου
Η θάλασσα το μεσημέρι το δάσος την αυγή
η φωνή στο παραθύρι το δένδρο στον γιαλό
και μακρυνά - μακρυνά τα μοναστήρια της Πάφου

Από την Ανθολογία Συγχρόνου Ελληνικής Ποιήσεως 1930-1960
(Άρη Δικταίου και Φαίδρου Μπαρλά)
Εκδόσεις:Φέξη, 1961
*
Φωτ: ioloarchitects.com
Το μοναστήρι του Αγ. Νεοφύτου στην Πάφο