28. Ποιητικά ταξίδια του Harold Norse (6 Ιουλίου 1916 - χθες)

Μεσόγειος - Kόστα Μπράβα - (φωτ: hickerphoto.com)

Τώρα

9 χρόνια
περιπλανιέμαι γύρω απ' τη Μεσόγειο

μακριά από ινδιάνικες κατάρες μεθυσμένα χνώτα φυλετικές
συγκρούσεις

σύνταμα στο Παρίσι (πάλι)
μαύρος βαρύς και υγρός
χειμώνας
όλοι κρυώνουν και αναπηδούν

πολυβόλα εκπυρσοκροτούν
έξω
μπαίνουμε στην Ελβετία
όλο χιόνι και σοκολάτα
το σκοτάδι διαυγές σχεδόν άσπρο
γέρνει πάνω στο τζάμι
και το χνωτίζει
όλοι κοιμούνται
μόνο εγώ μονάχος στον βιαστικό διάδρομο
ακούω τον εκπνέοντα συριγμό
όλων των τόπων που βρέθηκα
... ... ...

* *
Κλασσικό διάζωμα σ' ένα γκαράζ

...της Μεσογείου ο μύθος
βρισκόταν σ' εκείνο το γκαράζ
εκεί που μελαμψοί γεροδεμένοι
νέοι δεν έβλεπαν τίποτα ασυνήθιστο
στο έργο τους
ανάμεσα σε ήρωες νεκρούς και θεούς

τον Ερμή όμως είδα μες στο ουράνιο τόξο
του σκούρου λαδιού πάνω στο πάτωμα
να καθρεφτίζεται
και τα άγρια μαλλιά της Σίβυλλας
καθώς τα λόγια της κόχλασαν
παράφρονα και πνίγηκαν
κάτω απ' της μηχανής το μουγκρητό.

* *

Το λιμάνι της Ύδρας - (φωτ: i-live.gr)

Τροχιά του Κάρμα

Ωχρέ νέε του βορρά με σκούρα ισπανικά μάτια
και εβραϊκό μυαλό που διέσχισες το μονοπάτι σου μέσα από
ποίηση Ι - Τσινγκ
μιλώντας για υπερσυνειδησιακές τηλεπαθητικές συμπτωματικές
αλλαγές
του αιώνιου τώρα

κάνοντας ωτοστόπ στις παράξενες ζενικές
περιμέτρους της φώτισης
Μάλμε - Ύδρα
Ελσίνκι - Ίμπιζα

προσφέροντας τις συνθηματικές καρμικές μαντικές παρανοϊκές
σχέσεις των εξαγράμμων

η Φιλανδία είναι λευκή κι εσύ είχες ανάγκη να βρεθείς στο μπλέ
του νότιου καλοκαιρινού χρυσού για να βρεις τρόπο
βα διασχίσεις τη γέφυρα
... ... ...

* *

Δελφοί, Κασταλία Πηγή - (φωτ: bbs.keyhole.com)

Αντίο

Κάθησα στης Ευρώπης τον πιο αρχαίο θρόνο
κι άκουσα το παγώνι να φωνάζει μες στα ερείπια
μέθυσα πίνοντας από την Κασταλία πηγή
εκείνη που οι λατίνοι ποιητές
πηγή έμπνευσης την ονόμαζαν

και χάιδεψα στους Δελφούς τον ομφαλό του κόσμου

είδα τον ήλιο
σε κολώνες κόκκινες
και κολώνες χρυσές
και γαλάζιους πιθήκους

κι είδα το βασιλιά των κρίνων
να ξεπροβάλλει
από της Κρήτης
τον φλεγόμενο τοίχο
μυημένο, με φτερά στολισμένο
να κοιτάζει ψηλός και νέος
μέσα από τους σεισμούς του χρόνου

και στου Απόλλωνα το μαντείο
άκουσα την Πυθία
μέσ' απ' το βράχο: ΔΙΑΛΕΞΕ
... ... ...

Μετάφραση: Γιάννης Λειβαδάς

από την Ανθολογία Μπητ Ποίησης
Εκδόσεις: Ροές, 2003