92. Max Dauthendey: Κευλάνη (Σρι Λάνκα)

Ο κήπος δίχως εποχές

Από το πρωί ίσαμε αργά τ' απόγεμα, ένας μικρός σιδερόδρομος με γρανάζια, στην Κεϋλάνη, ανεβοκατεβαίνει ανάμεσα στην πολιτεία του Κολόμπο, κάτω στη θάλασσα, και στα τελευταία σπίτια του Νουβάρα-Ελίγια, πάνω στην κορφή του βουνού. Ανεβαίνοντας, βλέπει κανένας να χάνουνται πέρα στο βάθος οι κανελλόκηποι του Κολόμπο. Τα πράσινα αμφιθέατρα που σχηματίζουν οι φουντωμένες φυτείες του τσαγιού και οι ταράτσες των χωραφιών που είναι σπαρμένα με ρύζι, βουλιάζουν σαν ανοιγμένες ομπρέλλες πλάι στις ανηφορικές ράγες. Κάμποι με ασημένιες λίμνες αστράφτουν σαν πελώριες θαλασσινές μαργαριτομάννες. Πύργοι έρημων αρχαίων ναών υψώνουνται σαν καλαμιές στους όχτους. Μυτερές βουνοκορφές, που σχηματίζουν κώνους, κυκλώνουν σα γαλάζιες πυραμίδες τον ορίζοντα, και το Adams Peak ρίχνει την ξακουστή τρίγωνη σκιά του ως το ηλιοβασίλεμα, παρόμοια μ' ένα γιγάντιο δείχτη ηλιακού ρολογιού, πάνω από τα μεσόγεια της Κεϋλάνης, που τήνε λένε λαμπερό νησί.

Λίγο προτού πέση ο ήλιος, το τραίνο φτάνει πάνω στις βουνοσειρές, δεκατέσσερις χιλιάδες πόδια ψηλά, ανάμεσα σε σιωπηλά δάση από βρύα, κι' άλλα μεγαλύτερα από πρασινισμένα δέντρα, που τα πνίγουν κι' αυτά οι αγριάδες. Οι σωροί των δέντρων φυτρώνουν ο ένας πλάι στον άλλο, ασάλευτοι σαν γκρίζα πετρώματα, σα να στηρίζουνταν, λες, μέσα στον ψυχρό κι' ανάλαφρο αγέρα, από το φόβο μη λάχη, καθώς στέκουνται έτσι στις απότομες κείνες πλαγιές, πάνω στ' αθώρητα ύψη, και τα πιάση κανένας ίλιγγος και κατρακυλήσουν βαθειά, κάτω στην άβυσσο.

Μαξ Ντότεννται

Μετάφραση: Λέων Κουκούλας

Από την Νέα Εστία - τχ. 145
Ιανουάριος 1933
(αρχείον ΕΚΕΒΙ)

*
Φωτ: defence.pk, by Kanna
Σρι Λάνκα, Κολόμπο