152. Γεώργιος Βιζυηνός: Γερμανία

Xιών εν Γερμανία

Του Δεκέμβρη σαν βλέπω να πέφτη το χιόνι
να μαραίνει το ύστερο φύλλο π' ανθεί
κι' η καρδιά μου μαζί με το φύλλο παγώνει,
και μαζί με τ' αηδόνι πενθεί.

Γιατί βλέπεις ο Χάρος μ' αλύπητη γνώμη
ένα σάβαν' απλώνει πλατύ και μακρύ,
και σκεπάζει το λίγο που ζούσεν ακόμη,
και μου θάφτει την Φύση νεκρή.

Μα μ' αρέσκει του Μάρτ'  η νυχτιά σαν χιονίζει,
κ' είν' του δάσους τα δέντρα λευκά την αυγή
και το χιόνι τον έρημον δρόμον ασπρίζει,
σαν κουφέτα, σαν ρυζι στην γη.

Γιατ' η Φύση, σαν νύμφη, νομίζω, 'νδυμένη,
καρτερά τον γαμβρό, που η καρδιά της ποθεί'
κ' η ωραία λαμπάδα του Ήλιου αναμμένη
του φωτίζει τον δρόμο να 'ρθεί.

από την Βασική Βιβλιοθήκη τόμος 18ος - Γεώργιος Βιζυηνός
Εκδόσεις: Αετός, 1954
*
φωτογραφία: Leipzig mavisandfrank.wordpress.com.
H Λειψία χιονισμένη. Πόλη όπου ο Γεώργιος Βιζυηνός σπούδασε επί τρία εξάμηνα.