λογοτεχνικά ταξίδια στον κόσμο

Δευτέρα 23 Ιανουαρίου 2012

128. Ουώλτ Ουίτμαν: Λίμνη Οντάριο


Στη γαλάζια όχθη της Οντάριο
1

Πλάι στη γαλάζια όχθη της Οντάριο
Καθώς σκεφτόμουνα τις μέρες του πολέμου, τη σημερινή ειρήνη αλλά και τους νεκρούς που πια δε θα γυρίσουν,
Φάντασμα γιγαντιαίο και μεγαλόπρεπο με πρόσωπο αυστηρό στάθηκε δίπλα μου
Και Ψάλλε μου, είπε, το ποίημα της Αμερικής που βγαίνει απ΄την καρδιά της, ψάλλε της νίκης το τραγούδι,
Της Λευτεριάς ξεκίνα τους παιάνες, πιο βροντερούς παρά ποτέ,
Ψάλλε πριν φύγεις το τραγούδι για της Δημοκρατίας τις αγωνίες και τα δεινά.

(Δημοκρατία, χρισμένη εσύ νικήτρια, κι όμως σε κάθε βήμα απατημένη
Από χαμόγελα υποκριτικά, θάνατο κι απιστία.)

[....]
19
Έτσι, πλάι στη γαλάζια όχθη της Οντάριο
Κι ενώ με ρίπιζαν οι άνεμοι και το 'να μετά τ' άλλο με φτάνανε τα κύματα
Με τους παλμούς της δύναμης ερρίγησε η καρδιά μου κι ήμουν πια δέσμιος της γοητείας του θέματός μου
Ώσπου τα πέπλα που με τύλιγαν σκιστήκανε
Και τις ελεύθερες των ποιητών αντίκρισα ψυχές'
Οι πιο μεγάλοι βάρδοι των περασμένων εποχών περάσανε μπροστά μου,
Άνδρες παράξενοι, πανύψηλοι, αξύπνητοι από χρόνια κι αφανέρωτοι αποκαλύφθηκαν στα μάτια μου μπροστά.
... ... ...
(1856)

Walt Whitman

Απόδοση: Γιάννης Βαρβέρης

από το Πλανόδιον, τχ.9
Μάρτης 1989
*
Φωτ: boomersrvingstyle.wordpress.com

Ετικέτες , , ,