λογοτεχνικά ταξίδια στον κόσμο

Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2011

122. Δημήτρης Τσακαλίας: Πορτ Ελίζαμπεθ

Image and video hosting by TinyPic
Οι νύχτες στο Πορτ Ελίζαμπεθ

Το Γκέτο κοιμάται με μισόκλειστα μάτια
ανασαίνοντας βαθιά
ό,τι απόμεινε απ' τον φυλακισμένο αέρα της πόλης.
Στο κατώφλι της πόρτας
κάτω απ' την κρεμασμένη φόρμα της δουλειάς
κρατάει τσίλιες κουρασμένη η αξιοπρέπεια.
Το φεγγάρι κατρακυλάει απ' τα βουνά
φέρνοντας κι απόψε παράνομα ψιθυρίσματα
που μπλέκονται με τον αέρα του λιμανιού
και φορτίζουν τους στενούς δρόμους αδιάκοπα
με τον αχνό της οργής.
Προχτές τα μεσάνυχτα
τα 16χρονα κορίτσια
είχαν δει και τον έρωτα να προβάλει στον ουρανό
σκίζοντας το θολό ορίζοντα.
Κι είπαν πως κράταγε στο χέρι τουφέκι.

Είναι παράξενες οι νύχτες στο Πορτ Ελίζαμπεθ
Εδώ θαρρείς πως νυχτώνει
επειδή η μέρα τυλιγμένη στην ενοχή της
τρέχει να κρυφτεί πίσω από τους σιδηρόφρακτους στρατώνες.

Κοιμήσου Λουίζα!
Στο μέτωπό σου κατρακυλάει μια αχτίδα του φεγγαριού
μπλέκεται με τον ιδρώτα σου
και σ' ομορφαίνει παράξενα.
Και να 'ξερες Λουίζα!
Αυτό το φεγγάρι θα δώσει στα μάτια σου τη λάμψη
που αύριο θα μας ζεστάνει όλους
βλέποντάς σε στην τηλεόραση
να στέκεις απέναντι στις ορδές των στολών με τα ρόπαλα.

Ε! Μίστερ Μπότα! Να ξέρεις!
Είσαι ο τελευταίος Λόρδος Μπόερ που δε δουλεύει στα ορυχεία.

από την ανθολογία Φώτα πορείας 1
Εκδόσεις: Σύγχρονη Εποχή, 1988

*
Φωτ: blog.travelpod.com

Ετικέτες , ,