34. Ossip Mandelstam: Λένινγκραντ

Λένινγκραντ

Επιστρέφω στην πόλη μου, στα γνώριμα δάκρυα
Στις φλέβες, στους πρησμένους αδένες παιδικών χρόνων.

Γυρνάς πίσω — κατάπιε λοιπόν μια για πάντα
Ψαρόλαδο απ' τους φανοστάτες της Πετρούπολης!

Τις μέρες του Γενάρη βρες πάλι εδώ
Κρόκους ανάκατους με την απαίσια πίσα.

Πετρούπολη! Δεν θέλω ακόμα να πεθάνω.
Μου μένουν οι αριθμοί των τηλεφώνων τους.

Πετρούπολη! Δεν έχω xάσει τις διευθύνσεις,
Μπορώ να ψάξω και να βρω νεκρές φωνές.

Ζω στις πίσω σκάλες' και το σκοινί
Του κουδουνιού ηxεί μέσ' στα μηλίγγια

Όσο αγρυπνώ για καλεσμένους που αγαπώ
Κι οι σιδεριές τραντάζουνε την πόρτα.
(Δεκέμβριος 1930)

Όσιπ Μάντελσταμ

Απόδοση: Μιχάλης Μόσχος

Από το Δέντρο - τ. 53/54, καλοκαίρι 1990

* * *

Tο ίδιο ποίημα σε μετάφραση του Άρη Αλεξάνδρου:


Λένινγκραντ

Στην πόλη γύρισα που ξέρω ώσμε το δάκρυ
ως τις πρησμένες παιδικές άμνγδαλές. Στην άκρη

την γνώριμη ξανάρθες, πιες το γρήγορα λοιπόν
το μουρουνόλαδο των ποταμίσιων φαναριών.

Τη μέρα γνώρισε γοργά τη δεκεμβριανή
όπου σαν μίγμα ο κρόκος και μια πίσσα μοχθηρή.

Πετρούπολη! δε θέλω ακόμα να πεθάνω, ακούς;
Εσύ κρατάς των τηλεφώνων μου τους αριθμούς.

Πετρούπολη! διευθύνσεις έχω ακόμα και μπορώ
των πεθαμένων τις φωνές μ' αυτές να βρω.

Στον κρόταφο μου με χτυπάει (σε πίσω σκάλα μένω)
με ρίζες και με σάρκα το κουδούνι εξορυγμένο,

κι ως το πρωί τους ακριβούς μου ξένους στέκω καρτερώντας
της πόρτας μου την αλυσίδα ως χειροπέδη αχνοκουνώντας.
Δεκέμβριος 1930, Λένινγκραντ

Από την ανθολογία του Άρη Αλεξάνδρου Διάλεξα
Εκδόσεις: Kείμενα, 1984
*
Φωτογραφίες:
1. saint-petersburg.com
2. adme.ru