λογοτεχνικά ταξίδια στον κόσμο

Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2009

41. Jorge Luis Borges: Μπουένος Άιρες



Μπουένος Άιρες

Τι είναι το Μπουένος Άιρες;
Είναι η πλατεία Μαΐου όπου επιστρέφουν κουρασμένοι κι ευτυχισμένοι άντρες που τριγυρνούσαν πολεμώντας σε μια ολόκληρη ήπειρο.
Είναι ο τεράστιος λαβύρινθος, τα φώτα, που απλώνονται έτσι όπως χαμηλώνει το αεροπλάνο και από κάτω του οι ταράτσες, οι αυλές, τα πεζοδρόμια, τα απλά πράγματα.
Είναι ο τοίχος του νεκροταφείου Ρεκολέτα, όπου έστησαν κι εκτέλεσαν κάποιον μου πρόγονο.
Είναι ένα μεγάλο δέντρο στην οδό Χουνίν που, δίχως να το ξέρει, μας δίνει ίσκιο και δροσιά.
Είναι ένας δρόμος μακρύς με χαμηλά σπιτάκια, που σβήνει κι ομορφαίνει μες στο δειλινό.
Είναι η Νότια Προβλήτα, εκεί που σαλπάρανε έναν καιρό ο Κρόνος και ο Κόσμος.
Είναι το πεζοδρόμιο στην οδό Κιντάνα, όπου ο πατέρας μου, που ήταν τυφλός, έκλαψε όταν είδε τα πανάρχαια άστρα.
Είναι μια πόρτα με αριθμό, που πίσω της πέρασα ακίνητος δέκα μερόνυχτα μες στο σκοτάδι, δέκα μερόνυχτα που τώρα πια στη μνήμη μου δεν είναι ούτε μια στιγμή.
[....]
Είναι, μέσα στην άδεια νύχτα, κάποια γωνιά του Όνσε, όπου ο Μασεδόνιο Φερνάντες, πεθαμένος τώρα πια, μου εξηγούσε πως ο θάνατος είναι μια πλάνη.
Φτάνει ως εδώ' αυτά είναι πράγματα εντελώς προσωπικά, είναι ακριβώς αυτά που είναι, για να 'ναι και το Μπουένος Άιρες μαζί.
Το Μπουένος Άιρες είναι ο παραδίπλα δρόμος, εκείνος που δεν πέρασα ποτέ, είναι τα βάθη τα κρυφά της κάθε γειτονιάς, είναι οι μεσαυλές, είναι αυτό που κρύβουν οι προσόψεις, είναι ο εχθρός μου, αν έχω εχθρό, είναι αυτός που δεν τ' αρέσουνε οι στίxοι μου (ούτε κι εμένα δεν μ' αρέσουν), εκείνο το απόμερο βιβλιοπωλείο που ίσως μπήκαμε καμιά φορά και τώρα το 'xουμε ξεxάσει, είναι αυτή η γοητεία ενός τραγουδιού παλιού, που κάποιος έξω το σιγοσφυρίζει και δεν μπορείς αμέσως να το θυμηθείς κι όμως κάπου σ' αγγίζει, είναι αυτό που χάθηκε κι εκείνο που θα 'ρθεί, είναι αυτό που βρίσκεται μακριά, αυτό που ανήκει σ' άλλους, κάτι που στρίβει τη γωνιά, η γειτονιά μας που δεν είναι ούτε δική σου ούτε δική μου, εκείνο που δεν ξέρουμε κι εκείνο που αγαπάμε.

Χόρχε Λουίς Μπόρχες

Μετάφραση: Δημήτρης Καλοκύρης

από το βιβλίο Χόρχε Λουίς Μπόρχες, Το εγκώμιο της σκιάς
Εκδόσεις: ύψιλον, 1999

*
Φωτ: last.fm
Η Λεωφόρος της 9ης Ιουλίου στο Μπουένος Άιρες

Ετικέτες , , ,