16. Διονύσης Καψάλης: Αλεξάνδρεια

Η πόλη

Αγάπησε τον κόσμο, τα φθαρτά
πράγματα της ζωής, το θόρυβό της,
το ήσυχο φως επάνω στα γλυπτά
σώματα που του χάρισε ή νεότης,
πλασμένα για να δίνουν ηδονή.

Δεν έφυγε ποτέ, πάντα γυρνούσε
στην πόλη αυτή που γύρω του γερνούσε,
στην πόλη που της έδωσε φωνή.
Στάλαξε τη ζωή του στα γραπτά.

*

Υπάρχει τόπος

Από μακριά θα σε μεθάνε
τα φώτα της, μα πάντα θα 'ναι
πολύς ο κόπος.

Σε βάθος δρόμου μακρινού
μια Αλεξάνδρεια του νου:
υπάρχει τόπος.

Από το βιβλίο Στον τάφο του Καβάφη
Εκδόσεις: Άγρα, 2003
*
Φωτ: anonymous, από funnyjunk.com