14. Γιώργος Βέης: Νότια Μελβούρνη

Νότια Μελβούρνη

Ποτέ δεν κύλησαν τα νερά, οι εύκολες λίμνες
τα φώτα είναι από δέντρα, πέτρες από φεγγάρι
σε νοσταλγούν κοράλια γέφυρες γερά γόνατα
σ' έρημο σε θάλασσα έλεος να παγώσει

ο αέρας να μη γεράσει το δίκαιο σώμα
μαθημένο σε ηπείρους δε φοβάται να γίνει
να χυθεί κόκκινο ζεστό κρασί όχι λατρείας
σκοτεινής ή λησμονιάς αλλά σοδειάς από ονόματα

χώματα στην άκρη της τύχης να μην κυλήσουν
οι μέρες μου από πάνω σου μετρώντας το σπάταλο
απόγευμα, τα δόντια των ανυπεράσπιστων'

για ένα ηλιοβασίλεμα ήρθαμε ως εδώ γυμνοί
στην πλώρη του καιρού νότια ανοιχτά τοπία
να σηκωθείς το πρωί στις πέντε να μη ματώσεις.

-συλλογή: Όπως πέτρα που ρίζωσε στου ποταμού την κοίτη-

από το βιβλίο Γιώργος Βέης, Χρυσαλλίδα στον πάγο
Εκδόσεις: Ύψιλον/βιβλία, 1999
*
Φωτ: H Οδός Κόλλινς στην Κεντρική Μελβούρνη - από Εleanna K.