108. Κώστας Καρυωτάκης: Πρέβεζα

Πρέβεζα

Θάνατος είναι οι κάργες που χτυπιούνται
στους μαύρους τοίχους και στα κεραμίδια'
θάνατος οι γυναίκες που αγαπιούνται
καθώς να καθαρίζουνε κρεμμύδια.

Θάνατος οι λεροί ασήμαντοι δρόμοι,
με τα λαμπρά μεγάλα ονόματά τους'
ο ελαιώνας, γύρω η θάλασσα, κι ακόμη
ο ήλιος - θάνατος μέσα στους θανάτους.

Θάνατος ο αστυνόμος που διπλώνει
για να ζυγίση μια "ελλιπή" μερίδα'
θάνατος τα ζουμπούλια στο μπαλκόνι,
κι ο δάσκαλος με την εφημερίδα.

(Βάσις, Φρουρά, Εξηκονταρχία Πρεβέζης -
την Κυριακή θ' ακούσουμε τη μπάντα.
Επήρα ένα βιβλιάριο Τραπέζης -
πρώτη κατάθεσις: δραχμαί τριάντα.)

Περπατώντας αργά στην προκυμαία,
"Υπάρχω;" λες - κ' ύστερα: "Δεν υπάρχεις!.."
Φτάνει το πλοίο - υψωμένη η σημαία,
ίσως έρχεται ο κύριος Νομάρχης!..

(Αν τουλάχιστον μέσα στους ανθρώπους
αυτούς ένας επέθαινε από αηδία...
Σιωπηλοί, θλιμμένοι, με σεμνούς τρόπους,
θα διασκεδάζαμε όλοι στην κηδεία.)

από την Ανθολογία της Νεοελληνικής Γραμματείας - Τόμος β'
Εκδόσεις: Τα Νέα Ελληνικά, 1971
*
Φωτ: discovergreece.com

* * *
Ακόμα:
- ο Κώστας Καρυωτάκης στο χωρίς άλλη αναβολή
- ποιήματα για τον Κώστα Καρυωτάκη στο μετά τιμής
- ποιήματα του Κώστα Καρυωτάκη, στο μετά τιμής