76. Νίκος Λάζαρης: Λυκόβρυση

Ηχώ των προαστείων

Αν περάσεις από τη Λυκόβρυση
κοίταξε για λίγο τα βουνά που καθρεφτίζονται
στις ράχες των σπιτιών, το παλιό υδραγωγείο,
τον αχυρώνα (λίκνο των παιδικών μας χρόνων)
τα κυπαρίσσια που στέκονται μέρα-νύχτα σ' ετοιμότητα
σαν άντρες εκτελεστικού αποσπάσματος.

Αν περάσεις από τη Λυκόβρυση
κοίταξε τους πιστούς που βαδίζουν με τα γόνατα
στο δρόμο που οδηγεί στο μοναστήρι της Χρυσοβαλάντου,
τα έρημα σφαγεία, το νεκροταφείο αυτοκινήτων σ' ένα οικόπεδο
της Δυτικής πλευράς, τα εργοστάσια μαρμάρων
που το γάλα τους ταΐζει την αυγή τα πουλιά.

Αν περάσεις από τη Λυκόβρυση
κοίταξε τα χρωματιστά νερά της Δύσης
καθώς πέφτουν στις πλάκες του ηλιακού χωριού,
το λόφο των σκουπιδιών στο δάσος, την τσάπα
το φτυάρι, το ζεμπίλι, τις στέρνες που απόμειναν
— μουσειακά εκθέματα μιας άλλης ζωής'

κι ύστερα σκύψε πάνω στη γη ν' ακούσεις
το θρόισμα των ψυχών
και μέτρησε όσους στο μικρό τούτο τόπο
βουλιάζουν μέσα στην πλήξη και την άγνοια,
αυτούς που ο φόβος ύπουλα
τους μαχαιρώνει στα σκοτεινά
κι εκείνους που όρθιοι πίσω
από κλειστά παράθυρα μαραίνονται
σαν τσαμπιά πάνω σε κλήματα
που κανένα στοργικό χέρι κηπουρού
δε φρόντισε να κόψει.

Από το Πλανόδιον
τχ. 12 / Ιούν. 1990

*
Φωτ: wikipedia.org
Γειτονιά στη Λυκόβρυση